MiM های SNMP و OID ها توضیح دادند

هرکسی که با شبکه سازی آشنا باشد ، از این خبر خواهد شنید پروتکل SNMP. SNMP نوعی پروتکل است که به مدیران اجازه می دهد تا سلامت سخت افزار و نرم افزار را تحت نظر داشته باشند. دستگاه های دارای قابلیت SNMP را می توان از راه دور با ابزارهای نظارت بر شبکه کنترل کرد تا عملکرد و در دسترس بودن را ردیابی کند. MIBs و OID ها برخی از عناصر مخفی این پروتکل مهم هستند.

SNMP دارای چندین مؤلفه در زیر سطح است که باعث می شود اطلاعات مربوط به عملکرد به کاربر نهایی منتقل شود. عوامل SNMP, مدیران SNMP, MIBS, و OID ها همه با هم کار می کنند تا این انتقال ها امکان پذیر شود. در این مقاله ، ما می خواهیم ببینیم که نقره ها و مواد چربی چیست و چه کاری انجام می دهند. با این حال ، قبل از انجام این کار ، باید بررسی کنیم که SNMP چیست.

SNMP چیست?

SNMP یا پروتکل ساده مدیریت شبکه یک پروتکل شبکه شناخته شده است که در لایه برنامه قرار دارد. پروتکل SNMP همه به سال 1989 باز می گردد و ایجاد شده است تا دستگاه ها بتوانند اطلاعات را با یکدیگر در یک شبکه تبادل کنند. امروز SNMP است مورد استفاده برای نظارت بر دستگاههای دارای SNMP و نحوه عملکرد آنها را نگه دارید. معماری SNMP از مدیران SNMP و نمایندگان SNMP ساخته شده است.

نمایندگان SNMP برنامه هایی هستند که بر روی دستگاههایی که به شبکه متصل هستند اجرا می شوند. اینها شامل دستگاههایی از رایانه های شخصی به سوئیچ ها ، تلفن ها و چاپگرها می شود. مأمور اطلاعات از MIB دریافت کرده و پس از پرس و جو ، مدیر SNMP را تحویل آن می دهد. این اطلاعات شامل جزئیات وضعیت در مورد دستگاه متصل شده است.

مدیر SNMP سیستمی است که مسئولیت ارتباط با دستگاه های عامل SNMP متصل را بر عهده دارد. اینجاست که راه حل نظارت شبکه شما قرار دارد. مدیر SNMP از نمایندگان درخواست می کند ، پاسخ هایی را از نمایندگان دریافت می کند و متغیرهای عامل را تعیین می کند.

رابطه مدیر SNMP و نماینده SNMP بر اساس پیام ها و دستورات است. این پیام ها در انواع مختلفی قرار می گیرند. برخی از پیام های رد و بدل شده توسط دو مؤلفه در زیر ذکر شده است:

• گرفتن – ارسال شده هنگامی که مدیر SNMP در تلاش است تا اطلاعاتی را از MIB بدست آورد تا مقدار متغیر را دریابد.
• واکنش – نماینده هنگام پاسخ دادن به درخواست GET ، پاسخی را به مدیر SNMP ارسال می کند. این متغیرهایی را که در ابتدا از آنها خواسته شده است به مدیر SNMP ارائه می دهد.
• GETNEXT – مدیر SNMP این پیام را به نماینده می فرستد تا از OID بعدی در درخت MIB اطلاعات دریافت کند.
• GETBULK – نماینده SNMP از پیام GETBULK برای کشیدن جداول از داده ها با استفاده از دستورات مختلف GETNEXT استفاده می کند..
• تنظیم – SET پیامی است که توسط مدیر SNMP به عامل ارسال شده است تا پیکربندی ها و دستورات صادر شود.
• TRAP – هشدار ارسال شده توسط نماینده SNMP برای اطلاع به مدیر SNMP هنگام وقوع یک رویداد در داخل دستگاه.

همچنین مشاهده کنید: SNMP توضیح داد

MIB چیست؟?

آ MIB یا پایگاه اطلاعات مدیریت یک فایل متنی با فرمت است که در مدیر SNMP مستقر است که برای جمع آوری اطلاعات و سازماندهی آن در قالب سلسله مراتبی ساکن است. مدیر SNMP از اطلاعات MIB برای ترجمه و تفسیر پیام ها قبل از ارسال آنها به کاربر نهایی استفاده می کند.

منابع ذخیره شده در یک MIB به اشیاء مدیریت شده یا متغیرهای مدیریتی گفته می شود. ساده ترین روش برای فکر کردن در مورد MIB به عنوان مرکز اصلی داده ها در داخل دستگاه است. MIB شامل تمام داده های عملکردی است که هنگام بارگیری یک ابزار نظارت بر شبکه به آنها دسترسی پیدا می کند.

OID چیست؟?

در داخل MIB بسیاری از اشیاء مختلف مدیریت شده وجود دارد که توسط یک آن قابل شناسایی هستند OID یا شناسه شی. OID است آدرسی که برای تمایز بین دستگاههای موجود در سلسله مراتب MIB استفاده می شود. OID برای اشاره به خصوصیات منحصر به فرد و حرکت از طریق متغیرهای موجود در دستگاه متصل مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار این شناسه ها از متن به اعداد و پیشخوان ها متفاوت است. دو نوع اصلی اشیاء مدیریت شده وجود دارد:

• اسکالار – یک نمونه شی واحد مانند نام دستگاه که توسط یک فروشنده تعیین می شود
• جدول – اشیاء با نتایج OID متعدد برای یک OID

اینها اغلب به صورت درخت به تصویر کشیده می شوند. مطابق شکل زیر ، یک سری اعداد قالب بندی شده است:

1.3.6.1.4.868.2.4.1.2.1.1.1.3.3562.3

این اعداد و ارقام هر کدام بخشی از اطلاعات مربوطه را به شما ارائه می دهند. برای مثال:

ایسو (1)
.org (3)
.dod (6)
.اینترنت (1)
خصوصی (4)
ترانزیت (868)
محصولات (2)
شاسی (4)
کارت (1)
.slotCps (2)
.cpsSlotSummary (1)
.cpsModuleTable (1)
.cpsModuleEntry (1)
.cpsModuleModel (3) .3562.3

OID ها تقریباً همیشه با همان دنباله اعداد شروع می شوند. 1.3.6.1.4.1. در ادامه می خواهیم ببینیم که این اعداد با جزئیات بیشتر در زیر به چه معناست:

1 iso – ISO نام گروهی است که استاندارد OID را راه اندازی کرده است
.3 org – سازمان مشخص شده در کنار این شکل
.6 dod – وزارت دفاع آمریكا
.1 اینترنت – تعیین می کند که ارتباط از طریق اینترنت انجام خواهد شد
.4 خصوصي – اظهار مي كند كه دستگاه توسط يك شركت خصوصي ساخته شده است
.1 تصدی – اظهار می کند که تولیدکننده بنگاه اقتصادی است

بیشتر اوقات OID توسط فروشنده ای که دستگاه خود را خریداری کرده اید ارائه می شود.

SNMP دریافت درخواست ها و تله های SNMP

کشیدن داده از دستگاههای دارای SNMP می تواند یکی از دو روش باشد. با یک SNMP درخواست را دریافت کنید یا آن دام SNMP. SNMP Get Request جایی است که کاربر برای داده های عملکرد دستگاه را نظرسنجی می کند. هنگامی که نماینده SNMP این درخواست را دریافت کرد ، OID هایی را ارسال می کند که توسط یک سیستم نظارت SNMP قابل خواندن است.

با تله های SNMP ، عامل SNMP به محض وقوع یک رویداد مهم در دستگاه ، مدیر SNMP را بطور خودکار اطلاع می دهد. تله ها مهم هستند زیرا بدون نظرسنجی به مدیر SNMP ارسال می شوند. در نتیجه ، تله کمک می کند تا کاربر در حال تغییر در تغییرات در یک دستگاه باشد.

دستگاه های بدون تله SNMP فقط در هنگام رای گیری می توانند داده را تحویل دهند. تله های SNMP از MIB ها نیز استفاده می کنند. این MIB ها دارای شرایط هشدار خاص خود هستند که در دستگاه قرار دارند. سیستم نظارت SNMP باید این MIB ها را پیکربندی کند یا آنها قادر نخواهند بود به تله های ارسال شده توسط دستگاه دسترسی پیدا کنند.

نحوه استفاده از MIB و OID

همانطور که در بالا بحث کردیم ، هر دستگاه شبکه مجهز به SNMP دارای جدول MIB مخصوص به خود با بسیاری از OID های مختلف خواهد بود. تعداد زیادی OID در اکثر MIB ها وجود دارد که ثبت تمام اطلاعات غیر ممکن است. به جای انجام این کار به صورت دستی ، شما باید از یک ابزار مانیتورینگ شبکه مانند استفاده کنید مانیتور عملکرد شبکه SolarWinds یا مانیتور شبکه Paessler PRTG.

SolarWinds Monitor Network MonitorDownload آزمایشی 30 روزه رایگان

Paessler PRTG Network MonitorDownload آزمایشی 30 روزه رایگان

ابزارهای مانیتورینگ SNMP به گونه ای طراحی شده اند که داده ها را از MIB و OID دریافت می کنند تا با فرمی به راحتی در اختیار شما قرار بگیرند. درخواست ها را دریافت کنید و تله های SNMP مانیتور شبکه را با داده های عملکرد خام ارائه می دهند که سپس به نمایشگرهای گرافیکی ، نمودارها و نمودارها تبدیل می شوند. به همین ترتیب ، MIB ها و OID ها امکان نظارت بر چندین دستگاه با قابلیت SNMP را از یک مکان متمرکز برای شما ممکن می سازند.

MIBs و نوشتن MIB های شخصی خود

یکی از موارد جالب در مورد MIB این است که می توانید MIB های خود را ایجاد کنید. هنگام خرید یک دستگاه جدید ، شما محدود به استفاده از MIB هایی نیستید که از جعبه خارج می شوند. با این حال ، برای ایجاد MIB خود را باید بدانید که اشیاء را می خواهید درون آن قرار دهید. می توانید این کار را به صورت لیست بنویسید. هنگامی که لیستی از اشیاء را یادداشت کردید ، می بایست مکان MIB را در سلسله مراتب OID بزرگتر تعیین کنید.

MIB جدید باید مکان خود را در درختی داشته باشد که با هیچ MIB موجودی برخورد نکند. بهترین راه برای نوشتن MIB استفاده از MIB موجود به عنوان یک الگوی است. تغییر نام ها و تعاریف در MIB پایه ای قوی را برای کاربر فراهم می کند تا بتواند با آن پیش رود. اگر تصمیم دارید که این مسیر را طی کنید ، ایده خوبی است که آن را از طریق یک چک لیست نحوی MIB اجرا کنید تا مطمئن شوید که کار می کند.

MIB و OID: قلاب در دستگاه

اگرچه فرض SNMP نسبتاً ساده است ، اما در بعضی مواقع معماری می تواند فریبنده و پیچیده باشد. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید اینست که ارتباط SNMP Manager و SNMP Agent باعث می شود کاربر بتواند چندین دستگاه را از یک مکان کنترل کند.

هنگامی که یک ابزار مانیتورینگ شبکه را بارگذاری می کنید ، عوامل SNMP داده هایی را از سراسر شبکه ارسال می کنند. اطلاعاتی که در صفحه مشاهده می کنید از تله های SNMP و دریافت درخواست ها دریافت می شود. شما ممکن است در حال مشاهده این داده ها در قالب نمودارها و نمودارها باشید اما این داده ها در واقع در MiB ها ثبت شده و با OID ها شناسایی می شوند.

داده های موجود در MIB با OID مشخص می شوند تا مانیتور شبکه بتواند اطلاعات دقیق مورد نیاز خود را بدست آورد. بدون دریافت شناسه دریافت درخواست غیر ممکن خواهد بود زیرا ابزار نظارت قادر به یافتن متغیرهایی در MIB نیست. MIB و OID ها بخش اساسی در معماری SNMP هستند. این دو مؤلفه برای ایجاد امکان نظارت بر زیرساخت های شبکه و اجرای عیب یابی بسیار مهم است.

همچنین ببینید: راهنمای UDP (پروتکل داده اطلاعات کاربر)