نحوه ایجاد یک ماشین مجازی در لینوکس با KVM

وقتی می توان ماشین های مجازی (VM) ایجاد کرد ، تعداد کمی از خدمات به اندازه مفید نیز وجود دارد دستگاه مجازی مبتنی بر هسته یا KVM. KVM یک فوق تخصص مشاور نوع 2 است که توسط Qumranet برای کمک به ایجاد و نگهداری ماشینهای مجازی ساخته شده است. امروز این یکی از محبوب ترین روش های ایجاد یک ماشین مجازی در لینوکس است.

اگر با ابزارهای دیگری مانند VirtualBox آشنا هستید ، از ابتدا تعجب نکنید که KVM را کمی خاموش کنید. KVM به خصوص کاربر پسند نیست اما به شما امکان کنترل زیادی بر پارامترهای دستگاه مجازی را می دهد. پس از اتمام وقت برای عادت به KVM ، پس از آن می یابید که یک تن از گزینه های پیکربندی در دسترس شما باشد. در این مقاله ، ما می خواهیم به نحوه ایجاد یک ماشین مجازی در لینوکس بپردازیم.

الزامات:

• دسترسی ریشه

بسته ها:

• qemu-kvm – بسته اصلی
• کتابخانه -سرور libvirtd
• کتابخانه-مشتری – دارای ویرش و سایر خدمات است
• virt-install – نصب ماشین های مجازی
• بیننده – نمایش کنسول برای ماشین های مجازی

برپایی

اولین کاری که باید انجام دهید اینست که بررسی کنید CPU از مجازی سازی پشتیبانی می کند. نه از ده CPU شما این کار را خواهد کرد ، اما هنوز مطمئن هستید که باید بررسی کنید. برای انجام این کار دستور زیر را وارد کنید:

$ cat / proc / cpuinfo

پس از وارد کردن این دستور ، می خواهید لیست نتایج را تا زمانی که CPU را مشاهده کنید ، مرور کنید.پرچم ها” پرچمهای مورد نظر شما نامگذاری شده اند اسم و vmx. svm اگر پردازنده AMD را اجرا می کنید و دومی اگر Intel سازنده آن باشد.

در مرحله بعد باید اطمینان حاصل کنید که همه ماژول های هسته اصلی بارگذاری شده اند. برای بررسی این ، دستور زیر را اجرا کنید:

# ls mod | grep kvm
kvm_intel 200704 0
kvm 598016 1 kvm_intel
irqbypass 16384 1 kvm

در مثال بالا کیلومتر و kvm_intel ماژول ها بارگیری شده اند ذکر این نکته حائز اهمیت است اگر از پردازنده AMD استفاده می کنید ، در عوض ماژول kvm_Amd را مشاهده خواهید کرد. در بعضی موارد ، ماژول ها به صورت خودکار بارگیری نمی شوند. اگر این اتفاق بیفتد می توانید با استفاده از دستور زیر آنها را بارگیری کنید:

# modprobe kvm_intel

برای اتمام تنظیمات ، باید بارگیری کنید دیوون libvirtd. برای راه اندازی Daemon libvirtd باید دستور زیر را وارد کنید:

# systemctl را فعال کنید – البته libvirtd

ایجاد یک ماشین مجازی

اکنون که از تنظیم اولیه مراقبت کرده ایم ، زمان آن رسیده است که ماشین مجازی خود را ایجاد و پیکربندی کنیم. برای این کار باید وارد آن شویم virt-install فرمان:

# virt-install –name = linuxconfig-vm \
–vcpus = 1 \
– خاطره = 1024 \
–cdrom = / tmp / debian-9.0.0-amd64-netinst.iso \
– اندازه خطر = 5 \
–os-variant = debian8

در دستور بالا اتفاقات زیادی در حال انجام است و گزینه های مختلفی به شرح زیر قابل شناسایی است:

• – گزینه نام – یک نام را به دستگاه مجازی اختصاص می دهد
• – vcpus – تعداد CPU هایی را برای پیکربندی مشخص می کند
• خاطره – گزینه ای برای تعیین میزان حافظه برای میهمانان در MiB و —cdrom در دسترس است
• – خطر – برای تعیین ذخیره سازی رسانه برای مهمان استفاده می شود. می توانید از گزینه اندازه برای تعیین اندازه دیسک مجازی و مسیر استفاده کنید تا مسیری که برای دیسک استفاده می شود را مشخص کنید. اگر مسیری انتخاب نشده باشد ، دیسک در آن یافت می شود $ HOME / .Local / share / libvirt / تصاویر
• –os-variant – برای پیکربندی مهمان نسبت به یک نسخه سیستم عامل استفاده می شود. اگر مایل هستید تمام سیستمهای پشتیبانی شده را مشاهده کنید ، می توانید این دستور را نیز وارد کنید: $ osinfo-query os

پس از انجام این کار بیننده بسته نصب خواهد شد و نصب کننده مهمان سیستم عامل راه اندازی می شود:

تعامل با ماشین های مجازی با ابزار Virsh

ابزار virsh یکی از بهترین راه های تعامل با ماشین های مجازی شماست. برای شروع استفاده از ابزار virsh ، باید بررسی کنید که چه تعداد مهمان پیکربندی در دسترس هستند. می توانید این کار را با اجرای دستور زیر انجام دهید:

# لیست virsh – همه

وارد کردن این دستور به شما نشان می دهد شناسه, نام, و دولت از میهمانان پیکربندی شده (از جمله فعال بودن یا نبودن آنها). دستور virsh می تواند از روشهای مختلفی استفاده شود ، به عنوان مثال:

• خاموش کردن ویرش – مهمان را خاموش می کند
• ویرش را از بین ببرد – خاموش کردن مهمان از طریق نیروی بی رحمانه
• تعریف نامعین – دستگاه مهمان را حذف کنید
• ویرایش ویرش – ویرایش پارامترهای دستگاه

در اینجا می خواهیم ببینیم که چگونه می توانید پارامترهای دستگاه را تغییر دهید:

# ویرش ویرایش linuxconfig-vm

اگر مایل هستید تعداد VCPU ها را افزایش دهید ، باید از دستور زیر استفاده کنید:

1

برای افزایش تعداد ماشینهایی که وارد می کنید:

2

برای ایجاد تغییرات ، باید دستگاه مجازی را مجدداً راه اندازی کنید. برای این کار موارد زیر را وارد کنید:

# virsh reboot linuxconfig-vm

شروع به کار ماشین های مجازی در بوت

میهمانان زیادی وجود دارند که می خواهید هنگام شروع کار آنها را در دسترس داشته باشید. با استفاده از دستور virsh می توانید ماشینهای مجازی خود را در دسترس داشته باشید. برای این کار باید دستور زیر را وارد کنید:

# virsh autostart linuxconfig-vm

اگر می خواهید این فرمان را در هر زمان غیرفعال کنید می توانید وارد این قسمت شوید:

#virsh autostart – قابل جدا شدن linuxconfig-vm

کلونینگ ماشین های مجازی

به جای ایجاد ماشینهای مجازی جدید ، همیشه می توانید ماشین های موجود را کلون کنید. برای این کار باید دستور زیر را وارد کنید:

virt-clond \
–original = linuxconfig-vm \
–name = linuxconfig-vm-clone \
–file = / var / lib / libvirt / images / linuxconfig / vm.qcow2

گزینه های این دستور عبارتند از:

• -قطع – نام مهمان که می خواهید کلون کنید
• -نام – نام مهمان جدید
• -فایل – استفاده می شود برای اشاره به دیسک های سخت مجازی است که می خواهید کلون کنید. پس از اتمام دستور با موفقیت یک دامنه جدید ایجاد می شود linuxconfig-vm-clone

برای تأیید دامنه ، دستور زیر را وارد می کنید:

# لیست virsh – همه

کلمات نهایی

راه‌اندازی یک ماشین مجازی با KVM در صورت آشنایی با اصول لازم نیست که پیچیده باشد. در این مقاله ، ما فقط مقدمات را پیکربندی کرده ایم ، اما با تجربه تر می شوید و می توانید پارامترهای بیشتری را برای پیکربندی بهتر ماشینهای مجازی خود اضافه کنید. در حال حاضر ، این تنظیمات شما را از زمین دور کرده و آماده ورود به دنیای ماشین های مجازی KVM می باشد.

همچنین مشاهده کنید: راهنمای مجازی سازی عملکردهای شبکه