Google Analytics و حریم خصوصی: آنچه شما باید بدانید

طبق گزارش ها ، Google Analytics بیش از نیمی از کل وب سایت ها استفاده می کند. این بدان معنی است که در هر دوره مرور مشخصی ، احتمالاً حداقل برخی از فعالیتهای این کاربر توسط صاحبان وب سایت ردیابی می شود و داده ها به Google ارسال می شوند.

محبوبیت Google Analytics با توجه به اینکه مجموعه ای قدرتمند از ابزارها را شامل می شود ، برای شروع كار بسیار ساده و رایگان است و جای تعجب ندارد. هرچه این سرویس برای صاحبان مشاغل مفید باشد ، برای خود Google نیز قدرتمند است. این مجموعه جمع آوری و گزارش انبوه داده ها را هدایت می کند و به موقعیت Google به عنوان یک مرکز داده کمک می کند.

هنگامی که ما در حال صحبت کردن داده ها هستیم ، باید درباره حریم خصوصی نیز صحبت کنیم. البته ، واقعاً مشتریان Analytics (صاحبان وب سایت) نیستند که نیاز به نگرانی دارند. بلکه کاربران (بازدید کنندگان وب سایت) هستند که در حال پیگیری هستند. در حالی که سیاست های حفظ حریم خصوصی در حال اجرا هستند ، به طور گسترده ای شناخته شده است که اینها همیشه توسط صاحبان وب سایت رعایت نمی شوند. به همین ترتیب ، اکثریت قریب به اتفاق کاربران ممکن است اطلاعات بیشتری را به Google ارائه دهند تا اینکه از آن آگاه باشند.

در این مقاله ، ما به Google Analytics و خط مشی و دستورالعمل های حفظ حریم خصوصی مرتبط خواهیم پرداخت. ما به چگونگی جمع آوری و استفاده از اطلاعات نگاهی خواهیم انداخت. سرانجام ، ما بینش می دهیم که صاحبان سایت چه کاری می توانند انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که از خط مشی ها پیروی می کنند ، و بازدید کنندگان وب سایت می توانند برای محافظت از اطلاعات خود چه کاری انجام دهند.

مقدمه ای درباره Google Analytics و حریم خصوصی داده ها

روش اصلی عملکرد Google Analytics این است که مشتریان داده ها را از طریق وب سایت خود جمع آوری کرده و برای تجزیه و تحلیل به گوگل ارسال می کنند. سپس داده ها به مشتری بازگردانده می شوند تا بینش در مورد ترافیک وب سایت خود (به عنوان مثال منطقه جغرافیایی و چه نوع دستگاهی مورد استفاده قرار گیرند) و فعالیت کاربر (به عنوان مثال نمایش صفحه و کلیک روی لینک).

داشبورد Google Analytics که داده های مربوط به هر کاربر را نشان می دهد.

وقتی صحبت از حریم خصوصی است ، مطمئناً نگرانی های احتمالی بازدید کنندگان وب سایت وجود دارد. بسیاری از آنها اطلاعات شخصی مانند آدرس ایمیل و اطلاعات صورتحساب را به صاحب وب سایت ارائه می دهند. و ممکن است آنها سؤال کنند که آیا Google اطلاعات را دریافت می کند یا خیر. از این گذشته ، Google هرچه بیشتر اطلاعات شخصی خود را جمع می کند ، ممکن است. در حقیقت ، کل مدل تجاری آن حول این مسئله می چرخد. تحت این فرض که بهتر به مشتریان خدمت کنیم ، اساساً برای فروش تبلیغات ، مشخصات مفصلی از هر کاربر اینترنتی ایجاد می کند.

Google در این مورد در سیاست حفظ حریم خصوصی پتو (هیچ کس جداگانه برای Google Analytics وجود ندارد) کاملاً صریح است و در آنجا جزئیات نحوه جمع آوری اطلاعات و استفاده از آن را توضیح می دهد. با این حال ، وقتی صحبت از Google Analytics می شود ، به نظر می رسد جداول تبدیل شده اند. Google اظهار می دارد که نمی خواهد از طریق مشتریان به اطلاعات شخصی کاربران استفاده کند. علاوه بر این ، مشتریان نباید چنین داده هایی را از طریق پلت فرم Analytics ذخیره یا ردیابی کنند. این امر برای رعایت مقررات مختلف (وابسته به کشور) پیرامون ذخیره اطلاعات شخصی ضروری است.

محل اتصال مشتری است

درعوض ، Google به مشتریان (صاحبان وب سایت) می گوید اطمینان حاصل کنند که هیچ اطلاعات شناسایی شخصی (PII) را از طریق Analytics ارسال نمی کنند. به این ترتیب ، صاحبان آن هستند که مسئولیت مسئولیت ناشناس بودن اطلاعات را تحمل می کنند:

“شما به شخص ثالث کمک نخواهید کرد و به آنها اجازه نخواهید داد تا اطلاعاتی را به Google ارسال کنند که گوگل می تواند از آنها به عنوان اطلاعات شناسایی شخصی استفاده کند یا آنها را بشناسد.”

Google ابزارهای مختلفی را برای کمک به انجام این کار ارائه می دهد و قوانینی را در زمینه خدمات خود وضع می کند. یکی از مهمترین رهنمودها معتقد است که هر مشتری Google Analytics باید یک سیاست حفظ حریم خصوصی در سایت خود داشته باشد که شامل ذکر این واقعیت است که سایت از آنالیتیک استفاده می کند.

“شما باید یک خط مشی رازداری ارسال کنید و این سیاست حفظ حریم خصوصی باید در مورد استفاده شما از کوکی هایی که برای جمع آوری داده ها استفاده می کنید ، آگاه شود. شما باید استفاده از Google Analytics و نحوه جمع آوری و پردازش داده ها را فاش کنید. این کار با نمایش پیوند برجسته به سایت “چگونه Google هنگام استفاده از سایت ها یا برنامه های شرکای ما” ، (واقع در www.google.com/policies/privacy/partners/ یا هر آدرس اینترنتی دیگری از Google استفاده می کند) می تواند انجام شود. گاه به گاه تأمین کنید) “

صفحه وب که Google به صاحبان سایت پیشنهاد می کند در خط مشی رازداری خود به آن پیوند برقرار کنند.

البته این قید تا حد زیادی در وهله اول نادیده گرفته می شود یا حتی خوانده نمی شود ، که این شروع خوبی نیست.

مشتریان می توانند چندین کار برای جلوگیری از افشای اطلاعات شخصی ، از جمله نقاب زدن آدرس های IP و غیرفعال کردن ردیابی در صفحات خاص انجام دهند.

باز هم ، اکثر این کارها را انجام نمی دهند و حتی ممکن است اسناد کافی را برای شناخت گزینه هایشان بخوانند. این احتمال وجود دارد که Google به این حقیقت که صاحبان سهل انگاری تکیه می کنند ، اعتماد کند ، زیرا این بدان معنی است که در حالی که مسئولیت آن بر عهده طرف دیگری است ، به اطلاعات شخصی بیشتری دسترسی دارد.

اگر Google نمی خواست به داده ها دسترسی پیدا کند ، می تواند به طور پیش فرض کنترل حریم خصوصی مانند نقاب IP و ردیابی غیرفعال را فعال کند. به این ترتیب ، دارندگان باید به صورت دستی چنین كنترل هایی را خاموش كنند ، كه احتمالاً باعث افزایش شدید انطباق می شود. Google با گفتن به صاحبان کارهایی که می تواند و نمی تواند انجام دهد و ابزارهایی را برای انجام این کار ارائه داده است ، Google مسئولیت خود را از بین می برد و می تواند به جمع آوری اطلاعات کاربر ادامه دهد.

در تنظیمات اشتراک داده در بخش سیاست ، مشخص است که افراد واقعی به داده های کاربر ارسال شده توسط دارندگان دسترسی دارند: “همه نمایندگان Google که می توانند به داده های حساب دسترسی داشته باشند ، از جمله فروشندگان ، باید با شرایط و ضوابط سیاست دسترسی داخلی موافقت کنند. دسترسی به داده ها نیاز به احراز هویت مناسب دارد. همه دسترسی ها بیش از SSL است و برای بررسی امنیتی ثبت شده است و نمایندگان فقط می توانند هنگام دسترسی به داده های مشتری از رایانه های تأیید شده Google استفاده کنند. “

در حالی که گوگل در مورد موضوع صاحبان عدم ارسال PII چیزهای زیادی برای گفتن دارد ، حرفی برای گفتن نداریم چه اتفاقی می افتد وقتی گوگل سهواً چنین اطلاعاتی را دریافت می کند. خط مشی آن اعلام کرده است که ذخیره چنین اطلاعاتی توسط صاحبان سایت می تواند منجر به خاتمه حسابهای آنها شود. اما با توجه به تطابق کم گزارش شده ، بعید به نظر می رسد که این اتفاقات اغلب می افتد. به علاوه ، هنوز نشان نمی دهد که Google با اطلاعات چه می تواند انجام دهد. این عدم اظهارنظر درباره عواقب عدم تعهد ، احتمالاً نگران کننده ترین چیز در مورد آن است.

Google Universal Analytics

Google Universal Analytics مفهوم پروفایل کاربر را برای صاحبان وب سایت به ارمغان می آورد. این اساساً بدان معنی است که صاحبان بر اساس چندین جلسه ، بینش بیشتری در مورد کاربران به دست می آورند تا از نحوه تعامل هر مشتری جداگانه با مشاغل خود ، دید بهتری کسب کنند. این قرار نیست به هر PII گره خورده باشد ، اما به جای آن می توان شناسه کاربری (که در نظر گرفته نشده PII محسوب نمی شود) اختصاص داد.

معنی این برای کاربران این است که بار دیگر نمایه ای درباره آنها ساخته می شود. این شمشیر دو لبه است. اگرچه می تواند به مشاغل کمک کند تا به کاربران بهتر خدمت کنند ، به عنوان مثال با ایجاد یک تجربه شخصی تر در سایت ، می تواند مانند حمله به حریم شخصی نیز احساس شود.

انواع اطلاعات جمع آوری شده

بنابراین وقتی در سایتی هستید که از Google Analytics استفاده می کند ، صاحبان و Google دقیقاً چه چیزی را می بینند؟ در اینجا ما توضیح خواهیم داد که کاربران چه اطلاعاتی را رها می کنند و چگونه جمع آوری می شوند.

کلوچه ها

همانطور که در محافظت از داده های خود بخش پاسخ ، “Google Analytics عمدتا از کوکی های شخص اول استفاده می کند تا از تعامل کاربران در وب سایت های مشتریان Google Analytics گزارش دهد.” کوکی ها داده های کوچکی از داده ها هستند که وب سایت ها برای ردیابی بازدیدها و فعالیت کاربران خاص استفاده می کنند. کوکی های مورد استفاده توسط Google Analytics شناسه کاربر و اطلاعات مربوط به تبلیغات مربوط به هر کاربر را ردیابی می کنند.

در اینجا چند مورد ردیابی شده است:

• پیگیری صفحه: مشتریان می توانند نمای صفحه را به صورت کلی یا مخصوص کاربر پیگیری کنند
• پیگیری رویداد: رویدادها ممکن است مواردی مانند بارگیری ، پخش ویدیو و کلیک بر روی تبلیغات تلفن همراه باشد.
• تعاملات اجتماعی: این یک نسخه خاص از ردیابی رویداد است که به عناصر رسانه های اجتماعی ، مانند “لایک” در فیس بوک متمرکز شده است..
• برنامه / ردیابی صفحه: این آهنگ بخشی از مطالب کاربران را مشاهده می کند.

به طور کلی ، فعالیت های کاربر در یک سایت خاص ممکن است در سطح بسیار خاصی ردیابی شود.

کوکی های Google Analytics فقط یکی از چندین نوع کوکی است که توسط Google استفاده می شود. کوکی های تبلیغاتی نوع دیگری هستند که احتمالاً نگران آن هستند. این موارد مانند جستجوهای Google قبلی و تعامل با تبلیغات را پوشش می دهد. وقتی مشتریان از ویژگی های تبلیغات Google استفاده می کنند ، موافقت می کنند این کوکی ها را در سایت خود داشته باشند. مجدداً ، آنها قرار است این موضوع را در خط مشی رازداری خود فاش کنند ، اما ما نفس نمی کشیم.

پروتکل اندازه گیری

Google همچنین استفاده از پروتکل اندازه گیری را ارائه می دهد. این شامل ارسال درخواست های HTTP از داده های تعامل کاربر خام از هر محیط است. یكی از كاربردهای این امر این است كه به مشتریان این توانایی را بدهد كه “به صورت آنلاین به رفتارهای آفلاین” پیوند بزنند. “چطور؟ خوب ، در عصر اینترنت اشیاء (IoT) ، فقط دسک تاپ ، رایانه لوحی و تلفن هوشمند شما نیستند که به اینترنت متصل هستند.

پروتکل اندازه گیری فراتر از وب سایت ها و برنامه های تلفن همراه است تا داده های Google را درباره رویدادهای خارج از سایت مانند ایمیل ، کلیک های URL ، اسکن های کد QR و خریدهای آفلاین ارسال کند. و در اینجا متوقف نمی شود. همه چیز از تلویزیون و سیستم های صوتی گرفته تا مایکروویو و ماشین لباسشویی نیز ممکن است متصل شود.

داده ها از طریق پروتکل اندازه گیری می توانند از هر یک از این دستگاه ها از طریق Google Analytics ارسال شوند ، به این معنی که مشاغل واقعاً می توانند از رفتار آفلاین شما مطلع شوند. کسانی که به اصطلاح “خانه های هوشمند” هستند می توانند کل روز خود را ترسیم کنند ، از چه زمانی قهوه خود را می نوشند تا کدام روز ظرافت های خود را می شکنند. شاید کمی بیش از حد خزنده باشد.

علاوه بر این ، گوگل در یکی از مطالعات موردی خود مبنی بر اینکه پروتکل اندازه گیری “با ضبط ترافیک ناشی از دستگاه های تلفن همراه که از JavaScript پشتیبانی نمی کنند (یا غیرفعال شده است) کمک کرده است” استفاده کرد. دستگاه برای جلوگیری از ردیابی در وهله اول است.

چگونه همه اینها با هم جمع می شوند

Google یک مرکز داده است و اگرچه این صنعت دستخوش تغییراتی است ، اما نشانه های کندی را نشان نمی دهد. جریان اصلی درآمد شرکت تبلیغاتی است و از اطلاعات کاربر استفاده می کند تا گوگل ادوردز بسیار پر سود خود را سوق دهد. حجم عظیمی از داده های جمع آوری شده به کسب و کارها کمک می کند تا تبلیغات خود را در سطح کاملاً مشخصی مورد هدف قرار دهند ، بنابراین از Google سودهای کلانی کسب می کنند.

Analytics برای استفاده رایگان است و تعریف کاملی از مدل Adwords ارائه می دهد و به مشتریان این امکان را می دهد تا ببینند تبلیغات آنها تا چه اندازه موثر است. برای استفاده از Analytics (و برعکس) لازم نیست مشتری Adwords باشید. اما اگر از Analytics استفاده می کنید و به دنبال تبلیغات تبلیغاتی پولی هستید ، احتمال می رود Adwords پیشرفت طبیعی به نظر برسد. این دو به راحتی از طریق همان رابط قابل ادغام و دسترسی هستند.

Analytics و AdWords فقط با چند کلیک قابل پیوند هستند.

Google قبلاً اطلاعات زیادی در مورد کاربران سایت شما دارد که این قدرت را برای کمک به شما در اجرای تبلیغات بسیار هدفمند دارد. بعلاوه ، حتی اگر کاربر در Adwords فارغ التحصیل نشده باشد ، Google هنوز هم به یک تن از داده های جمع آوری شده در مورد سایت دسترسی دارد که می تواند از آن برای سود سایر مشتریان Adwords استفاده کند.

در AdWords ، Google یک ویژگی بازاریابی را ارائه می دهد. این امر به مشتریان کمک می کند تا بازدید کنندگان وب سایت قبلی را با فشار دادن تبلیغات در همه دستگاه های کاربر ، دوباره بارگیری کنند. این بدان معناست که وقتی از یک وب سایت در دسک تاپ خود بازدید می کنید ، واقعیت ساده ای که به آن سایت دسترسی پیدا کرده اید می تواند به این معنی باشد که شروع به دیدن تبلیغات برای آن شغل می کنید که در همه جا ، روی رایانه های شخصی و دستگاه های تلفن همراه خود ظاهر می شود..

این می تواند به طور جدی تهاجمی باشد. این نه تنها ناخوشایند و آزار دهنده است بلکه می تواند مشکلات حریم خصوصی را ایجاد کند ، به خصوص اگر برخی از دستگاه ها را با دیگران به اشتراک بگذارید. آیا می خواهید دوست دختر خود را با یک پیشنهاد عروسی غافلگیر کنید؟ سپس قطعاً از نگاه کردن به حلقه های آنلاین خودداری کنید یا راز شما برای مدت طولانی ایمن نخواهد ماند.

چگونه از حریم شخصی خود محافظت کنیم

خوشبختانه ، شما لازم نیست یک تن حفاری و ترفند انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که داده های شما تا حد امکان ایمن است. این که آیا شما یک مشتری Google Analytics یا یک بازدید کننده وب سایت هستید ، کنترل هایی برای کمک به شما وجود دارد.

مشتریان (صاحبان سایت)

ما بعضی از گزینه های موجود را قبلاً ذکر کردیم ، اما در اینجا کمی با جزئیات بیشتر صحبت خواهیم کرد. مجدداً این اطلاعات در اختیار مشتریان Google Analytics است تا مطمئن شوند که اطلاعات شخصی به Google نمی رسد.

یک خط مشی رازداری نمایش دهید

هنگامی که شما یک مشتری Analytics می شوید ، با شرایطی موافقت می کنید که شامل این است که شما یک سیاست حفظ حریم خصوصی را در سایت خود قرار دهید. این فقط اشاره ای به این واقعیت ندارد که شما از Analytics استفاده می کنید. همچنین باید توضیح دهید که چه ویژگی هایی استفاده می شود و چه اتفاقی برای داده ها می افتد. اگر از ویژگی های تبلیغات استفاده می کنید ، باید این موضوع را نیز فاش کنید.

PII را از داده ها حذف کنید

اگرچه این می تواند یک کار دشوار باشد ، اگر می خواهید طبق قوانین عمل کنید ، حذف PII از اطلاعات وب سایت شما ضروری است. هرچه داده از سایت شما اعم از نام ، آدرس ایمیل یا شماره تلفن جمع آوری شود ، باید قبل از ارسال اطلاعات به Google حذف شود.

IP را ناشناس کنید

اگر صاحب سایت درخواست ناشناس ماندن آدرس IP را بدهد ، Google قسمت آخر هر آدرس IP کاربر را روی صفرها قرار می دهد تا آدرس کامل هرگز ذخیره نشود. با این حال ، از آنجا که آدرس IP در صورت استفاده از گزارش های جغرافیایی استفاده می شود ، نقاب کردن IP ممکن است این موضوع را دقیق تر جلوه دهد.

ردیابی را غیرفعال کنید

امکان غیرفعال کردن ردیابی در صفحات خاص یا برای برخی از کاربران وجود دارد. این بدان معنی است که دارندگان می توانند به طور بالقوه گزینه خودداری از ردیابی Google Analytics (یا در صورت راه اندازی آن را انتخاب کنند) به کاربران خود پیشنهاد دهند.

کاربران (بازدید کنندگان سایت)

از آنجا که از مطالعات مشخص شده است که به بسیاری از دارندگان نمی توان به رعایت دستورالعمل ها اعتماد کرد ، کاربران محتاطانه می توانند اقدامات خود را به کار گیرند تا از ردیابی و جمع آوری اطلاعات آنها جلوگیری کنند.

کنترل حریم خصوصی Google

Google یک بخش کنترل کامل حریم خصوصی را تنظیم کرده است تا به شما در تصمیم گیری مواردی مانند اطلاعاتی که Google جمع می کند ، نوع داده های مرتبط با حساب شما و تبلیغات نشان داده شود ، کمک کند. در حالی که این فوق العاده است ، دو مشکل وجود دارد. اول ، شما باید برای دسترسی به کنترل ها ، دارنده حساب Google باشید (به عنوان مثال مشتری Gmail یا G Suite) ، این بدان معنی است که می توانید اطلاعات شخصی بیشتری را تحویل بگیرید. دوم ، به طور پیش فرض ، تنظیمات تقریباً به حداقل گزینه های خصوصی تنظیم شده اند. اگر امیدوار هستید که برخی از خصوصیات خود را حفظ کنید ، باید به صورت دستی به هر بخش بروید و همه چیز را تغییر دهید.

افزودنی مرورگر امتناع Google Analytics

اگر این فقط Analytics است که نگران آن هستید ، می توانید از افزونه مرورگر امتناع Google Analytics استفاده کنید. این مانع از نظارت بر فعالیت سایت شما توسط Google Analytics می شود. با این حال ، این متوقف نمی شود که صاحبان سایت اطلاعات را از طریق روش های دیگر جمع کنند.

برنامه های افزودنی شخص ثالث

اگر می خواهید یک افزونه جامع تر مرورگر ، افزونه های شخص ثالث زیادی در دسترس باشد. اینها به مسدود کردن فرم پیگیری Google Analytics و سایر سایتهای ردیابی رایج کمک می کنند.

استفاده از یک شبکه خصوصی مجازی (VPN)

در آخر ، یکی از بهترین راههای مرور بدون نگرانی استفاده از یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) مانند ExpressVPN یا CyberGhost است. اینها با ارائه یك IP کاملاً متفاوت از محل سرور مورد نظر شما ، ماسك IP را ارائه می دهند. به این ترتیب ، لازم نیست به صاحبان سایت تکیه کنید تا داده های خود را برای شما ناشناس کنید. بعلاوه ، VPN فواید بسیار زیادی نیز دارد ، از جمله آن می توان به اتصالات وای فای باز و رفع انسداد محتوای محدود جغرافیایی اشاره کرد. با شروع برخی از قیمت ها کمتر از 3 دلار در هر ماه ، ارزش آرامش خاطر را دارد.

نظرات نهایی

در منظر امروز ، بدون استفاده از نرم افزار تجزیه و تحلیل ، برای بسیاری از مشاغل – خصوصاً مشاغل آنلاین دشوار خواهد بود. در واقع ، موفقیت بسیاری از شرکت ها به توانایی آنها در ردیابی نحوه تعامل مشتریان با سایت های خود وابسته است. بنابراین ، جمع آوری حداقل برخی از داده های ناشناس می تواند بسیار مهم تلقی شود.

با این گفته ، حفظ حریم خصوصی همچنان یک نگرانی واقعی و معتبر برای مصرف کنندگان است. به همین ترتیب ، برای تجارتها مهم است که تعادل بین ردیابی فعالیت مصرف کننده و احترام به حریم خصوصی آنها برقرار شود. همانطور که در بالا ذکر شد ، این امر با مشخص بودن اطلاعات دقیقاً جمع آوری اطلاعات ، انجام اقدامات لازم برای ناشناس کردن داده ها و توضیح چگونگی امتناع از فرد با استفاده از این روش ممکن است..

“Google Analytics” توسط فضای منفی تحت مجوز CC BY 2.0 مجاز است